Co wspominać kiedy na „twardym” dysku pozostały tylko jakieś wytarte wspomnienia sprzed pół wieku. Kolega Zbysiu Staniś polecił mi napisać coś z ery big beatu /bigbitu/, gitariad i z życia „HARNASI” w ZDK „Chemik”.
Na „HARNASI” trafiłem w 1967 roku. Lata sześćdziesiąte, bigbit na topie. Wszyscy grali big bit na czym tylko się dało. Gitary, kolumny własnego chowu. Wzmacniacze z „zielonym” oczkiem o porażającej sile /40 nieco później 75 wat/ sprzęgającej na potęgę. „HARNASIE” – w tym czasie w składzie: Marian i Jasiu Olejnikowie, Karol Kuloza, Staszek Rudawski, Marian Wiśniewski, Jasiu Markiewicz, Teresa „Tesia” Kwiatkowska /wcześniej śpiewała w „Azotowych Filipinkach”. Krótkie epizody zanotowali Rudolf Sondej /wspaniały piękny bas, sukcesy na Festiwalach Piosenki Rosyjskiej/ i Lukrecja Krauze. Trzon „HARNASI” zawsze ten sam: Marian, Jasiu i „Tesia” ale ciągle „wpadali” do składu nowi.
„GITARIADY” – zawsze trafił się „Sponsor”, który ufundował puchar i gitariada trwała. Koźle, Kędzierzyn, Blachownia – niemal w każdą sobotę czy niedzielę a do tego wyjazdy do Ozimka, Opola, Zawadzkiego i jeszcze dalej.
Myślę, że Koźle, Kędzierzyn, Blachownia były najprężniejszymi placówkami w organizacji gitariad. No i jeszcze pierwsze dyskoteki w sali baletowej ZDK „Chemik” z udziałem „Harnasi”. Miło wspominam pobyt z „HARNASIAMI” na obozie nad Jeziorem Rożnowskim /Gródek/. Wieczorne koncerty a przy brzegu niezliczona ilość kajaków, żaglówek i szerokie grono żeglarzy. Były to koncerty z dozą niebezpieczeństwa – wieczorna wilgoć powodowała że kable mikrofonowe ”lekko” kopały. Albo pobyt w na obozie w Mikołajkach. Dyskoteki w sali klubu „Ruch” ściągały tłumy żeglarzy w różnym wieku. Z tego czasu pamiętam utwór pt. „Karawana”
Klub „Ruch” znajdował się po drugiej stronie jeziora więc trzeba było przenieść sprzęt z obozu do klubu. Za tragarzy robili pozostali uczestnicy obozu /jakieś dwa kilometry/. Tutaj chciałbym też wspomnieć o JACKU?, który uczestniczył jako FAN HARNASI we wszystkich próbach i koncertach, wyjazdach /szkoda, ale nazwiska nie pamiętam/ pomagając przenosić sprzęt. 
Trudno tak krótko opisać kawał ciekawego życia artystycznego ludzi z którymi było mi dane w tym uczestniczyć. Niektórzy z nich grają po drugiej stronie życia, bigbit ustąpił miejsca innej muzyce na lepszym sprzęcie.
Ale były to czasy ciekawej rywalizacji muzycznej młodych ludzi, podpatrywania i szukania wzorców idoli muzyki bigbitowej. Pozdrawiam tych, którzy tworzyli ruch muzyczny określany mianem big bitu w naszym mieście, pozdrawiam tych, którzy te ciekawe wydarzenia zapamiętali.
Jan Szkaradek
/rocznik przedwojenny/
