Wieczór poetycki.
Spotkanie z balladą i poezją.
Agnieszka i Darek ponownie są gospodarzami wieczorku poetyckiego. Tym razem spotkanie przygotowali w zaduszkowo jesiennym nastroju.
Darek Czarny powitał gości własną kompozycją ze słowami pana Adama pt. „Bieszczadzka miłość”.
Darek od dawna zafascynowany jest twórczością Adama Ziemianina. Kim zatem jest Adam Ziemianin?
ADAM ZIEMIANIN – polski dziennikarz, jeden z najbardziej uznanych i cenionych współczesnych poetów. Znany jest
jako autor tekstów do piosenek śpiewanych przede wszystkim przez Stare Dobre Małżeństwo i Krzysztofa Myszkowskiego. Dużą popularność przyniosły mu również wiersze śpiewane m.in. przez Elżbietę Adamiak, Jacka Wójcickiego, Marka Andrzejewskiego czy zespół Wolna Grupa Bukowina.
Obecnie współpracuje z zespołem U Studni.
Jest autorem wielu tomików poezji.
Utrzymując zaduszkowy nastrój wspomniał Zdzisława Podlaskiego oraz Walerego Sikorę. Lokalnych twórców i uczestników wielu spotkań poetyckich, którzy zostali wezwani do siebie przez Stwórcę.
Agnieszka Mener przypomniała kilka wierszy śp. Zdzisława Podlaskiego. Ilustracją była wzruszająca interpretacja „Amazing Grace” w wykonaniu Adama Księżyka, Mateusza Przybylskiego.
„Wpatrzyć się w płonąca świecę. Aż do bólu. Spróbuj. To uspokaja. Pozwala skupić myśli, rozpoznać istotę. Pomaga uporządkować hierarchię swych codziennych i niecodziennych spraw. To ważne, by wreszcie widzieć, co jest naprawdę ważne. Migotanie świecy. W nim łagodnieją rysy. Ludzi, zwłaszcza. Zaokrąglają się przy okazji liczne kanty tego świata. Pięknieją twarze. Wszystkie. Szczególnie te mniej ładne, bo brzydkich przecież nie ma.
Myślę, ze w świetle świecy po prostu lepiej widać. Zwłaszcza dobro. „
– Józef Jan „Rozmowy ze sobą”
W iście jesienną zadumę wprowadzili tym razem:
Elżbieta i Stanisław Zientarowie, Barbara Bandrowska, Dariusz Guca, Ania Jellinek, Bronisław Piróg, Katarzyna Zapotoczna, Zdzisław Gruca oraz Agnieszka Mecner z zespołem.
„Tysiące świec płonących na grobach. W Dniu Zmarłych i nie tylko. Nieodparty dowód, że ktoś, że wielu w istocie nie umarło. Że pozostali, żyją we wdzięcznej pamięci. Jak należy, jak trzeba żyć, aby zasłużyć na ten rodzaj ” życia po życiu” ?
Zapach świecy, która płonie – czy pamiętasz? Woń tej, która zgasła przed chwilą, a przecież ciągle jest tu i wokół obecna. Czujesz?”
– Józef Jan „Rozmowy ze sobą”
Testament poety, piosenka Adama Ziemianina z muzyką Darka Czarnego, wykonana przez wszystkich uczestników zakończyła ten miły poetycki wieczór.
Opublikowano dnia: 16.11.2015 | przez: procomgra | Kategoria: Bez kategorii
