Pamięci Janusza Gniatkowskiego

Reportaż z Festiwalu Piosenek Janusza Gniatkowskiego

tablica

Po zdobyciu nagrody srebrnego pierścienia na Festiwalu Piosenki Żołnierskiej w Kołobrzegu, kędzierzyński zespół TARANTY rozpoczął swoją zawodową karierę na estradach kraju i zagranicy. Muzycy pod wodzą Tadeusza Bratusa związali się na długi okres z parą popularnych w tym okresie piosenkarzy – Januszem Gniatkowskim oraz Jego małżonką Krystyną Maciejewską. Po rozwiązaniu zespołu Tadeusz Bratus wraz z Krystyną Maciejewską oraz Januszem Gniatkowskim tworzyli sympatyczne trio. W 1989 roku wystąpili podczas Festiwalu Polskiej Piosenki w Opolu przedstawiając wiązankę najpopularniejszych piosenek z lat 50-tych i 60-tych z repertuaru pana Janusza.

Janusz Gniatkowski to legenda polskiej piosenki, który największą popularność osiągnął w latach 50-60. Współpracował z najlepszymi autorami tekstów i kompozytorami oraz orkiestrami w kraju. Wtedy z jego pozycją na scenie mógł rywalizować tylko Mieczysław Fogg. Gniatkowski urodził się w 1928 r. we Lwowie, po wojnie osiadł w Katowicach. Zadebiutował zarekomendowany przez kompozytora Waldemara Kazaneckiego w programie radiowym „Piosenka tygodnia”. Wylansował takie przeboje jak: „Apassionata”, „Piosenka kubańska” (znana także jako „Kuba, wyspa jak wulkan gorąca”), „Arrivederci, Roma”, a w duecie z Janem Dankiem – „Bella bella donna”. Gromadził na swoich koncertach, jako jedyny polski piosenkarz w historii, nawet 150 tys. ludzi. Ta popularność przeszkadzała ówczesnym władzom i w pierwszej połowie lat 60. został odsunięty od krajowych mediów. Mimo to przez długie lata (bo do 1991 r.) intensywnie koncertował grając średnio po 300 koncertów rocznie w kraju i za granicą. Występował wielokrotnie na trasach koncertowych w Jugosławii, Czechosłowacji, Rumunii, na Węgrzech, w Niemczech, w Austrii, Danii ,w USA i Kanadzie. Ogromnie popularny był w ZSRR, a jego „Apassionata” była tam znana tak samo, jak w Polsce. Wykonywał też własne wersje zagranicznych przebojów. Ciężki wypadek 2.02.1991 r. spowodował, że artysta na wiele lat zniknął z rynku estradowego. Pod czułą opieką najbliższej sobie osoby, wracał powoli do zdrowia.

Piosenkarz zmarł nagle 24 lipca 2011 w swoim domu w Poraju w wieku 83 lat

Po latach Krystyna Maciejewska podjęła trud organizacji Festiwalu Piosenek Janusza Gniatkowskiego, który zawsze odbywa się w pod częstochowskim Poraju. W tym roku odbyła się już V edycja tej imprezy.

W niedzielne słoneczne popołudnie, przed koncertem galowym nastąpiła uroczystość odsłonięcie tablicy poświęconej pamięci Pana Janusza. Odsłonięcia tablicy dokonała pani Krystyna w obecności przyjaciół niezapomnianego „Gniadego”.

Chwilę potem na scenie porajskiego amfiteatru zaprezentowały się gwiazdy piosenki. Koncert rozpoczął Łukasz Baruch, niewidomy laureat jednej z edycji przeglądu konkursowego festiwalu. Później pojawiła się Krystyna Maciejewska z sekstetem Janusza Sołtysika prezentując dynamiczny mini program. Po raz kolejny przyjechał na festiwal Tadeusz Woźniakowski czarując swym głosem publiczność.

Po raz pierwszy pojawiła się natomiast na festiwalu Irena Gałązka, wybitna wokalistka, która niemal całe życie artystyczne spędziła poza granicami kraju, śpiewając w prawie całej Europie, Stanach Zjednoczonych i Kanadzie. Od niedawna na stałe występuje w kraju. Jest także uznaną wokalistką jazzową. W Poraju zaśpiewała m.in. Simply the Best z repertuaru Tiny Turner.

Edward Hulewicz pokazał, że jest ciągle artystą poszukującym. Dał próbkę piosenki w stylu hip hop a na deser wykonał arię z Traviaty Verdiego. Po nim na scenie pojawiła się jak zawsze czarująca Jolanta Kubicka a następnie niemal stały bywalec festiwalu. Andrzej Dyszak. Na zakończenie rozgrzał swym występem publiczność Wojciech Korda przebojem „Niedziela będzie dla nas” i „Mundialową piosenką”.

Na widowni pojawił się stary przyjaciel z czasów wspólnych wojaży z lat 70-tych, Zbigniew Staniś. Były wokalista TARANTÓW został serdecznie uściskany przez Krystyną Maciejewską oraz Irenę Gałązkę (Rena Grey). Byłem tam i ja. To było przemiłe spotkanie.