MORAWSKI – WAGELEWSKI – NOWICKI – HOŁDYS

Legendarna supergrupa, która po niespełna rocznej działalności (1985) zapisała się w historii polskiego rocka. To zespół bez lidera, który był kwintesencją demokracji w zniewolonym kraju. Stworzyło go trzech byłych muzyków Perfectu: Zbigniew Hołdys (gitara, śpiew), Wojciech Morawski (perkusja), Andrzej Nowicki (bas) oraz były muzyk grupy Osjan, Wojciech Waglewski (gitara, śpiew). Ten sam, choć niesformalizowany skład oraz liczni goście zarejestrował dwa lata wcześniej album I Ching.

Po latach Zbigniew Hołdys wypowiedział się na temat płyt nagranych z zespołem: „O ile I Ching był projekcją mojej hipisowskiej, pokojowej idei, dowodem na to, że można koegzystować nawet wtedy, kiedy jest się porażonym stanem wojennym, o tyle Świnie powstały z dokładnie odwrotnych powodów. Był to mój agresywny atak na komunę. Świnie to nasz wrzask o komunistach”.

• 2007 – Świnie (MMP CD 0515 DG)

OGRÓD WYOBRAŹNI

To zespół, nad którego dramatycznymi losami, w pewnym sensie, zaciążyła legenda Ery Wodnika. O skali jego sukcesu niech świadczy fakt, że w 1980 roku podczas I Ogólnopolskiego Przeglądu Muzyki Młodej Generacji w Jarocinie, zdobyli nagrodę publiczności, wygrywając z Dżemem. Wedle ówczesnej notki reklamowej grali: „Hard-rock z elementami symphonic i art-rocka”.

Początki zespołu sięgają 1975 roku, kiedy z inicjatywy uczniów miejscowej szkoły muzycznej powstał w Ełku zespół Five Boys, który z przyczyn niezależnych od samych założycieli oficjalnie funkcjonował pod nazwą Pięciu Chłopców, a później Pięciu.

Grali w nim: Jacek Olejnik (klawisze), Bogdan Łoś (bas), Krzysztof Osiecki (perkusja), Leszek Konstantynowicz, Marek Wierzbicki, Henryk Piekarski (gitary) i Janusz Zapolski-Downar (śpiew). W 1979 roku grupa, którą w tym czasie tworzyli już: Olejnik, Łoś, Zapolski-Downar oraz Włodzimierz Jankowski (bas) i Sławomir Chabski (perkusja), przyjęła nazwę Ogród Wyobraźni. Zespół dysponujący nowoczesnym, jak na owe czasy, sprzętem od początku cieszył się lokalną popularnością. Rozgłos w kraju przyniosła mu główna nagroda w Jarocinie (1980). W plebiscycie publiczności wyprzedzili m.in. takie formacje, jak: Argus, Cytrus, Dżem, Easy Rider, Układ.

Od tego momentu Ogród Wyobraźni praktycznie przez cały czas był w trasie. Występował na wszystkich ważniejszych imprezach eksplodującego właśnie ruchu Muzyki Młodej Generacji: Pop Session w Sopocie, Rockowisko w Łodzi, Jarocin, Rock na Wyspie we Wrocławiu czy odbywający się w Sali Kongresowej Pałacu Kultury i Nauki w Warszawie Rockin’ Jamboree. Jednocześnie nagrywali też dla Polskiego Radia (Białystok, Olsztyn, Warszawa), nie nagrali jednak płyty.

W roku 1983, tuż przed sesją nagraniową, grupę opuścił wokalista, który bezskutecznie zmagał się z nałogiem. Zastąpiła go Elżbieta Grzegorczyk.

Mimo tych kłopotów, kilkanaście tygodni później Ogród Wyobraźni w składzie: Olejnik, Łoś, Chabski oraz Wojciech Dębski (gitary), Jarosław Ciereszko (bas), Cezary Hirsztritt (klawisze) zaprezentował w Jarocinie swój całkowicie nowy program, po czym zawiesił działalność.

W kilka miesięcy później debiutuje grupa Deef, w której gra Olejnik i Łoś. Latem 1984 roku obaj przyjmują zaproszenie braci Andrzeja i Wojciecha Puczyńskich, którzy organizując nowy Exodus, sprowadzili też wokalistę Kazimierza Barlasza z Cytrusa. W niecałe trzy lata później grupa całkowicie zmienia wizerunek oraz przyjmuje nazwę Mad Max i… przestaje istnieć.

Ten burzliwy okres dokumentują dwa single (Deef i Exodus) oraz album studyjny wydany dopiero w 2005 roku w boxie Exodus Anthology 1977–1985.

Niepowodzeniem kończy się próba ich powrotu na rynek w 1988 roku (Olejnik, Łoś, Chabski, Barlasz oraz basista Jarosław Friebrich). Pod koniec lat 80. działała jeszcze grupa Ogród Wyobraźni prowadzona przez tragicznie zmarłego Jarosława Fiebricha, w której nie grał żaden muzyk z oryginalnego składu.

W chwili obecnej Jacek Olejnik realizuje swoje twórcze pomysły w Stanach Zjednoczonych, gdzie nagrywa w zespole Garden of Imaginations. Bogdan Łoś mieszka w Niemczech, a Sławomir Chabski w Norwegii, ale obaj muzyką zajmują się jedynie dla przyjemności. Od kilku już lat nie żyją: Janusz Zapolski-Downar (†5.05.1995), Włodzimierz Jankowski (†17.06.1985) i Jarosław Fiebrich (†24.10.2004). Z kolei na ślad pozostałych muzyków, którzy grali w Ogrodzie Wyobraźni, nie udało się w ogóle natrafić.

Na koniec pozwolę sobie przytoczyć opinię ich wielkiego fana i dokumentalisty – Sławomira Owczarka, bez którego pomocy i wiedzy wspominkowe płyty zespołu nie powstałyby:

Fenomen grupy Ogród Wyobraźni polegał na tym, że zespół w krótkim czasie wypracował sobie swój własny, niepowtarzalny styl, przywodzący na myśl dokonania takich sław światowego rocka, jak Deep Purple, Uriah Heep, Yes czy Genesis… Teksty przez nich śpiewane, mówiące o człowieku, jego życiu, samotności i poszukiwaniu wyższego celu, przyczyniły się do powstania wokół nich niespotykanej, wręcz „mistycznej aury”. Stworzyła ją długowłosa i kontestująca młodzież, która utożsamiając się z tymi treściami, uczyniła z nich, wbrew ich własnej woli, dekadenckim trybunem. Ogród Wyobraźni dając żywiołowe koncerty, działał na wyobraźnię tamtego umęczonego szarzyzną dnia codziennego pokolenia. Jak to powiedział w jednym z ówczesnych wywiadów Jacek Olejnik: „Wyobraźnia jest obszarem, w którym możemy działać bez żadnych ograniczeń. My siejemy ziarno i możemy tylko obserwować, co z niego wykiełkuje”. Płyta Live At Kongresowa jest takim właśnie ziarnem, które przy odrobinie dobrej woli może przenieść słuchaczy w tamte niezwykłe, choć niewesołe czasy”.

• 2007 – Świątynia Dumania (MMP CD 0441)
• 2008 – Live At Kongresowa (MMP CD0639)

PROLETARYAT

To klasyk ciężkiego grania, a przy tym jeden z najlepszych zespołów „drugiego pokolenia” polskiej sceny rockowej. Formacja, która w oryginalny sposób połączyła punk rock z metalem, tworząc nową, oryginalną, muzyczną jakość. Dzięki zaangażowanym tekstom, o których ich autor i wokalista, zwany Oleyem, mówi: „Nasze utwory są jak lustra, w których odbija się nasza rzeczywistość”. Grupa przez wielu uważana jest za „głos pokolenia” okresu przemian lat 80. i 90.

Proletaryat powstał pod koniec 1987 roku w Pabianicach. Skład: Tomasz Olejnik (śpiew), Dariusz Kacprzak (bas), Jarosław Siemienowicz (gitara) i Robert Szymański (perkusja). W rok później niezależna wytwórnia Kaszana Warsaw Factory wydała ich, nagraną już z nowym perkusistą Zbigniewem Marczyńskim, kasetę Revolt. W 1989 roku wystąpili na festiwalu w Jarocinie, gdzie otrzymali trzy główne nagrody: publiczności, dziennikarzy i organizatorów. W latach 1990–91 ukazały się dwa doskonale przyjęte przez wszystkich albumy: Proletariat i czerwony Proletaryat. Zawarty na nich bezkompromisowy przekaz oraz dziesiątki energetycznych koncertów zapewniły grupie miejsce w ścisłej czołówce polskiej sceny rockowej. Kolejne albumy: Czarne szeregi (1993), IV (1994), Zuum (1996) oraz nagrany z Robertem Hajdukiem na bębnach Made in USA (1999) prezentowały rozmaite artystyczne oblicza zespołu. Każdy z nich zawierał inną stylistycznie i brzmieniowo muzykę, co budziło kontrowersje wśród fanów.

W 2006 roku, po dwóch latach pracy w studio, zespół upublicznił nowy album ReC, który w wyniku konfliktu z wydawcą, ukazał się powtórnie pod tytułem Recycling.

Mimo że Proletaryat jest już legendą i notorycznie zmienia gitarzystów (Konrad Jaremus, Wiktor Daraszkiewicz), nie stracił nic na swojej witalności, o czym świadczą jego regularne koncerty.

• 2006 – Recycling (MASS CS DG 0518)