Tematem tej strony jest przypomnienie faktów z dziedziny rozwoju twórczości muzycznej
w regionie kędzierzyńsko-kozielskim drugiej połowy XX w. i jej kontynuacji w poźniejszym okresie. Witryna jest na bieżąco aktualizowana w momencie uzyskiwania nowych faktow od  członków zespołów oraz osób uczestniczących w wydarzeniach tamtych lat.





…i tak to się zaczeło.

Big-beat, (ang. 'mocne uderzenie’) – bardzo popularny w latach sześćdziesiątych i na początku lat siedemdziesiątych XX wieku styl muzyki młodzieżowej, wyparty później przez inne style muzyki rockowej. Przedstawicielami big-beatu światowego byli we wczesnym okresie swojej twórczości The Beatles. Utwory bigbitowe charakteryzowały się łatwą linią melodyczną, prostymi tekstami i – bardzo często- szybkim rytmem. W Polsce bigbit był początkowo utożsamiany z całą młodzieżową muzyką taneczną i piosenką. Za prekursora polskiego big-beatu uważany jest Franciszek Walicki, który wymyślił to pojęcie i wprowadził do języka polskiego, gdyż określenie „muzyka rockowa” nie odpowiadało ówczesnym władzom politycznym jako zbyt silnie powiązane z kulturą zachodnią. Pierwszym polskim zespołem bigbitowym był zespół powołany przez redaktora Franciszka Walickiego „Rhythm and Blues”. Grupa ta została utworzona na bazie zespołu Marynarki Wojennej. Szaleństwo big beatu nie ominęło także Koźla i Kędzierzyna. Jak grzyby po deszczu powstawały zespoły wykonujące znane już przeboje zasłyszane w Radio Luxemburg. Było to trudne ponieważ największym problemem było zdobycie instrumentów. Pomoc nadchodziła jednak ze strony miejscowych zakładów pracy. Niektórzy sami z powodzeniem konstruowali gitary. Pod swe skrzydła przygarniały ich domy kultury. O tych właśnie magicznych latach opowiada ta strona WWW. Zapraszamy wszystkich do sentymentalnej podróży w Szalone Lata 60-te. Chcemy przypomnieć zespoły oraz muzyków, którzy tworzyli tamten cudowny klimat.



Taranty.

Utalentowany, wykształcony muzycznie Tadeusz Bratus namówił na wspólne granie swoich kolegów z ulicy Grunwaldzkiej – Jasia Marondla i Marka Królikowskiego, którzy o muzyce nie mieli większego pojęcia. Wszystko co zespół posiadał, to trzy wystrugane u stolarza gitary, do których przystawki dorobił Janek Marondel – z drutu z cewek zapłonowych i pudełek po Akronie. Za wzmacniacze robiły radia z migającym zielonym oczkiem. W 1966 r. zwerbowali do zespołu Zbyszka Stanisia, posiadacza rzeczy wyjątkowej – oryginalnej, czeskiej gitary JOLANA.

Muzykującymi chłopakami z Grunwaldzkiej zaopiekowała się Halina Barwicka ze Spółdzielni Inwalidów im. gen. Karola Świerczewskiego. Zespół przeniósł się ze strychu do świetlicy spółdzielni. Otrzymał również aparaturę nagłaśniającą o „gigantycznej” mocy 60 watów. …

czytaj całość →


Historia Wegatonów.

Ludwig Niemas – który po „wybyciu” z Polski osiedlił się w Niemczech Zachodnich, gdzie zmienił imię, a od kilkunastu lat mieszka w stanie Michigan, USA – opowiada historię założenia, działalności muzycznej oraz rozwiązania zespołu WEGATONY.

Najbardziej smutne jest to — mówi Ludwig — że trzech moich przyjaciół z „naszej czwórki” nie ma już wśród nas… Muszę zacząć to opowiadanie od pierwszych kroków, jakie postawiłem na drodze zbliżenia się do muzyki, ponieważ wiąże się ono z powstaniem zespołu WEGATONY. …

czytaj całość →


Od Wegatonów do Vegatonów.

Gitara WEGAK

Gitara WEGAK

Grupa Wegatony rozpoczęła swoją działalność przy Spółdzielni „Twórczość” w Kędzierzynie. Na  prośbę członków zespołu, popartą przez władze miasta, władze spółdzielni zakupiły komplet instrumentów z firmy prywatnej, produkującej gitary na zamówienie. Nazwa tej firmy: Wytwórnia Elektronicznych Gitar Adolf Kucharski w Brzegu, w skrócie WEGAK.

Za zgodą właściciela, pana Adolfa, zespół przyjął nazwę WEGATONY. Zakupione instrumenty były jak na owczesne czasy bardzo dobrej jakości. Konstrukcja gryfa  była opatentowana przez pana Adolfa K. i dawała doskonałe wyczucie dłoni grającego. Gitary Wegak, używali muzycy bardzo popularnego w latach 60-tych,   zespołu „THE SHADOWS”. Przy ustalaniu nazwy WEGATONY, jej członkowie mieli dylemat ponieważ „W” dla nazwy WEGATONY trochę im nie odpowiadało. Heńkowi  Pelli podobała się bardzo nazwa z  „V” na początku, ale to kłóciło się z  nazwą producenta instumentów WEGAK. Postanowiono jednak  skoncentrować się na muzyce, a nie na nazwie zespołu. Tak więc pozostała nazwa zespołu związana z wytwórcą gitar, czyli WEGATONY.

Gitara WEGAK

Grupę WEGATONY tworzyli: Bronislaw Łoś, Ludwik Niemas, Henryk Pella i Franciszek Podeszwa.

Po rozpadzie zespołu WEGATONY, pozostali dwaj członkowie tej grupy, Heniek i Franek, odeszli z DK „Chemik” w 1968 roku. Przyjmując nazwę Vegatony prowadzili dalej swoją działalność w kozielskim PDK, przy wielkim wkładzie organizacyjnym Bronka Pałysa.
Po odejściu  Bronisława Łosia i Ludwika Niemasa, skład zespołu uległ zmianie. Grupę Vegatony tworzyli:  Henryk Pella – gitara solowa, Józef Kędrak – gitara rytmiczna, Waldemar Myśliwiec –  śpiew, Franciszek Podeszwa – perkusja i  Wojciech Kowalski – gitara basowa.
Po odejścia z zespołu Franciszka Podeszwy, zespół przeniósł się do Gliwic gdzie przy kopalni Sośnica grał jako Grupa ACH. Perkusistą był w tym czasie Jan Skowron z Gliwic. Był to jednak epizod dosyć krótki i zespół w tym składzie powrócił do Kędzierzyna by w końcu podzielić się na „Towarzystwo Wzajemnej Adoracji”, którą utworzyli: Henryk Pella, Krystian Bernard, Karol Kulosa, natomiast Waldemar Myśliwiec, Józef Kędrak, Wojciech Kowalski, uzupełniając skład o Bogdana Kalickiego i perkusistę o ksywie Diabeł z Łosiowa (imienia i nazwiska nikt nie pamięta), powrócili do PDK w Koźlu i nadal grając na „Wegakach”, kontynuowali działalność muzyczną jako VEGATONY..,
W roku 1971 w styczniu zespół Vegatony zakończył działalność.


Historia big-bitu w Koźlu – z lat 60/70.

Wspomnienia wokalisty zespołu KONTURY

Zespół KONTURY powstał z początkiem 1968r w Powiatowym Domu Kultury (PDK) w Koźlu. Jego założycielami (jeszcze bez nazwy) byli Piotr i Bogdan Filuszowie. Do braci Piotra (gitara prowadząca) i Bogdana (wokalista) dołączyli Piotr Pietrzyk (perkusja) oraz Konrad Kokot (gitara funkcyjna) wraz z Jackiem Wiktorem (gitara basowa). Konrad i Jacek byli tuż przed maturą w Technikum Żeglugi Śródlądowej, gdzie grali w jednym z tutejszych szkolnych zespołów big-bitowych. Również zespole szkolnym TŻŚ jako wokalista śpiewał Grzegorz Fuławka, który również przyłączył się do zespołu w PDK, oraz Edward Kubiński grający na instrumentach klawiszowych.

czytaj całość →


Zespół Harnasie.

Zespół  powstał w połowie lat 60 – tych w Kędzierzynie. Założony został przez grupę kolegów z dzielnicy NDM I (pomiędzy ul. 1 go Maja a ul. Powstańców śl.). Grał w składzie::
Jan Olejnik – gitara solowa
Marian Olejnik – gitara basowa
Jan Markiewicz – gitara rytmiczna, autor większości tekstów i muzyki zespołu.
Karol Kulosa – perkusja
Do zespołu dołączyła jako wokalistka, Teresa Kwiatkowska (później żona Mariana Olejnika).
Działali pod patronatem Domu Kultury „Chemik” w Kędzierzynie.
Obok Wegatonów, Tarantów oraz Konturów, również Harnasie kształtowały nową wówczas falę muzyki młodzieżowej w Kędzierzynie oraz Koźlu popularnie zwanej mocnym uderzeniem.

(Wiecej informacji o zespole – w opracowaniu)



Aparatura Dynacord.

Ludwig Niemas, jeden z założycieli zespołu WEGATONY, opowiedział ciekawą historię o chwili pierwszego podłączenia aparatury Dynacord w mieszkaniu rodziny Bratus:

Dynacord—  Któregoś dnia przechodziłem obok budynku, w którym mieszkała rodzina Bratus, i usłyszałem pojedynczy, głośny dźwięk gitary. To nagłośnienie dźwięku było tak silne, że za chwilę znalazłem się pod otwartymi oknami mieszkania moich dobrych znajomych. Ktoś wyjrzał przez okno i za moment Tadziu Bratus zaprosił mnie skinieniem ręki, abym przyszedł do ich mieszkania. Gdy wszedłem, zobaczyłem w pokoju rozstawiony sprzęt Dynacord, leżące na stole i oparte o ścianę gitary oraz przepiękne, długie mikrofony zamocowane na stojakach. Ten sprzęt lśnił „nowością”. W ciszy, która wydawała mi się trochę dziwna, twarze członków zespołu TARANTY, z którego nie brakowało nikogo, były dziwnie skupione z wielką dozą strachu. Spojrzałem na Wieśka, który się do mnie uśmiechał. Tadziu wskazał na jeden z mikrofonów, mówiąc do mnie: „Powiedz coś”. Podszedłem do tego mikrofonu, ale nie mogłem się zdecydować na wypowiedzenie czegokolwiek. Czekałem na włączenie tej aparatury nagłaśniającej, ponieważ nie słyszałem jej delikatnego „syczenia”, wskazującego, że ona „pracowała”. Gdy Tadziu ponowił do mnie swoje słowa, wtedy wypowiedziałem: „Raz, dwa, trzy”. Moje słowa zabrzmiały tak przerażająco głośno, że w pierwszym momencie się przestraszyłem. Już nie dziwiłem się, że wszyscy członkowie zespołu byli również przestraszeni tym, co ich oczekiwało… To było wtedy poza wszelką możliwą wyobraźnią naszych wspólnych doświadczeń z nagłośnieniem dźwięków…
……..

Ludwig Niemas
Michigan, USA
Listopad, 2013


Historia utworu Vegatonów
p.t. Tam gdzie morze.

W poprzednim artykule Grześ Fuławka napisał że nie zna historii utworu Vegatonów p.t.”Już nie poznasz tamtych dni”.
Chciałbym wyjasnić że utwór ten powstał w Olkuszu gdy miałem przyjemność grać w zespole Balkosutesowie. Autorem muzyki jest Adam Sowula z Olkusza.
Gdy zaczynałem grać w zespole Vegatony, utwór ten zaproponowałem do repertuaru zespołu p.t.”Tam gdzie morze z lądem się schodzi” i wspólnie z Józkiem Kędrakiem opracowaliśmy tekst i zmodyfikowaliśmy muzykę. Graliśmy go potem jako żelazny repertuar, śpiewał go Józek Kędrak jako swoją kompozycję aczkolwiek nie do końca jednak była jego autorstwa.
W repertuarze Waweli piosenka znalazła się prawdopodobnie za sprawą Adama Sowuli który miał bardzo liczne muzyczne kontakty ze środowiskiem muzycznym z Krakowa.
Takim sztandarowym utworem Vegatonów był też utwór „Czarna Rzeka” przywieziony przeze mnie z Olkusza. Graliśmy go też w Grupie M5, po świetnej aranżacji Tadka Bratusa. Ale to już jest historia Grupy M5.

 

      1. Tam-gdzie-morze
Tam gdzie morze.mp3 – wersja instrumentalna

………
Wojciech Kowalski
Basista olkuskiego zespołu „BalKoSuTeSowie” oraz kędzierzyńsko-kozielskich formacji Wegatony, Grupy M5 oraz Grupy „Ach” Henryka Kossmana.
Listopad, 2013

 

W latach 60-tych to sztandarowy utwór kozielskich VEGATONÓW.
30 lat później nagrano go w Krakowie.
Jak to się stało?



Rebelianci.

Logo RebelianciLata 90-te. Grupa przyjaciół – muzyków zainspirowanych muzyką najbardziej znanych sław southern rocka, takich jak Lynyrd Skynyrd, The Allman Brothers Band, Blackfoot czy Outlaws, dołączyła do wokalisty muzyki country. Przez prawie 15 lat grając w składzie Manson Band: Dariusz „Goryś” Gorczyński, Grzegorz „Pauza” Woźniak, Jarosław „Chudy” Hermanowicz, Bogdan „Bobesz” Mróz oraz Bogdan „Boczek” Chojnowski zmieniali oblicze i brzmienie zespołu. Stali się rasowymi rockmanami, ludźmi wolnymi i otwartymi na różne gatunki muzyczne, którzy nie zapomnieli o korzeniach takich jak blues czy rock’n roll.

Z końcem roku 2012, wokalista Jan Szumlicz postanowił opuścić zespół. Jego miejsce zajął Michał Borowiec. Gruntownie wykształcony muzycznie wokalista, który jak pozostali członkowie zespołu jest zainspirowany muzyką southern rock. Jego talent, umiejętności oraz doświadczenie zdobyte w różnych formacjach muzycznych wprowadziło do zespołu świeży powiew oraz podniosło poziom muzyczny kompozycji. Michał zajmuje się również managementem zespołu.

Zmieniła się również nazwa zespołu Rebelianci – Southern Rock Group rozpoczyna nowy rozdział swojego muzycznego życia i konsekwentnie kroczy ścieżką rock’n roll’a, grając wyłącznie autorski repertuar. Nasza muzyka najlepiej wypada na dużych plenerowych koncertach, gdzie w pełni można docenić rasowe brzmienie przesterowanych gitar, potężnego basu i mocno grającego serca perkusji. Melodyjne „piosenki drogi” tworzą niesamowity klimat mistycznej podróży przez amerykańskie południe. W prostych słowach opowiada o człowieku i jego marzeniach.

Rebelianci od wielu lat związani są z Krapkowickim Domem Kultury oraz studiem nagrań ” P.R.OJEKT „- Piotra Rudnera, gdzie odbywają się próby zespołu.
Rebelianci szykują się zarówno do letniego sezonu koncertowego na dużych scenach jak i do koncertów klubowych. Równocześnie trwa praca nad maxi singlem.
Jak co  roku zagramy na zlotach motocyklowych organizowanych przez kluby HD, MC, FG – idealnie wpasowując się w motocyklowy świat, wyznający przecież podobne ideały.

(Wprawdzie grają pod patronatem Krapkowickiego Domu Kultury ale są kędzierzynianami. – przyp. Moderatora Strony)

History of Rebelianci – Southern Rock Group 

The 1990s. A group of friends-musicians, inspired by the music of Southern rock icons, such as Lynyrd Skynyrd, The Allman Brothers Band, Blackfoot or Outlaws, join in a country music vocalist.
For almost 15 years the group members: Dariusz „Goryś” Gorczyński, Grzegorz „Pauza” Woźniak, Jarosław „Chudy” Hermanowicz, Bogdan „Bobesz” Mróz and Bogdan „Boczek” Chojnowski have been changing its
shape and sound to finally become a true rock band consisting of people who are free and open to different music genres and who foster tradition, such as blues or rock’n’roll.

At the end of 2012 the position of a vocalist was taken by Michał Borowiec. Just like other members of the band, this thoroughly educated musician gets inspiration from Southern rock music. His talent, skills and experience, gained in different music formations, brought fresh air to the band and raised the level of musical compositions. Michał is also involved in managing the band.

After having adopted a new name: Rebelianci – Southern Rock Group, the band started a new chapter in their musical life. They consequently pace the path of rock’n’roll, playing their own repertoire. Their music is best appreciated at big open-space concerts, as the audience can fully grasp the true sound of distorted guitars, massive bass and strong core of percussion. Melodic songs of the road create a unique atmosphere of a mystic trip through the American South, telling a story of a man and his dreams in simple words.
Rebelianci are now preparing for the summer concert season both on a stage and in the clubs. At the same time, they are working on their maxi single. 

As usual, they will perform at motorcycle rallies organised by HD, MC or FG clubs. The band perfectly fits in the motorcycle world, as they live according to similar ideas.

Źródło: http://www.rebelianci.eu



Historia zespołu Karawana.

KarawanaZespół Karawana powstał w Kędzierzynie-Koźlu, w 1992 roku. Od samego początku liderem grupy był i jest do dzisiaj wokalista Michał „Kacper” Kacperczyk. Charakterystyczny głos oraz osobowość sceniczna Michała jest lokomotywą dla całego zespołu, ciągnącą w górę list przebojów większość utworów zawartych na płytach. Dzięki wokaliście, zespół Karawana porywa publiczność do doskonałej zabawy i zapewnia organizatorom imprez wysoką frekwencję. Utwory grane przez Karawanę są kompilacją popowego brzmienia, doskonałej techniki i aranżacji. Jest to możliwe dzięki profesjonalnym muzykom, którzy wykorzystując staranne wykształcenie oraz wieloletnie doświadczenie nadają utworom odpowiedni wyraz. Kunszt zespołu Karawana docenił nieżyjący już autor tekstów i piosenek Jacek Skubikowski, który napisał „…Jest to świetny POP, jakiego nie ma jeszcze w Polsce. Świetne przeboje, piosenki i powalające chórki…”. Jacek Skubikowski jest również autorem tekstu piosenki „To nie dla mnie”, zawartego na płycie „Prowadź mnie”.

Karawana – początki zespołu

W 1996 roku zespół Karawana wystąpił na ogólnopolskim Przeglądzie Muzyki Rockowej w Andrychowie, gdzie otrzymał pierwsze w karierze wyróżnienie oraz nagrodę ufundowaną przez Marcina Jacobsona, ówczesnego managera zespołów Dżem, Perfect i Martyny Jakubowicz.
W 1997 roku Karawana zdobyła I nagrodę na Ogólnopolskim Festiwalu Muzyki Rockowej w Opatowie. To zaowocowało sesją nagraniową w olsztyńskim studiu Polskiego Radia oraz wywiadem w prestiżowym czasopiśmie muzycznym „Gitara i Bas”.
W 1998 roku został zrealizowany pierwszy videoclip do piosenki „Życie”, a regionalna TVP3 zakwalifikowała zespół do Konkursu Młodych Talentów w Szczecinie, gdzie Karawana wystąpiła razem z innymi znanymi w Polsce grupami, takimi jak Orange, Crew, Harlem, Ich Troje. Zespół stał się laureatem Złotej Dziesiątki, wyróżnionym przez jury w składzie: Marek Gaszyński, Halina Frąckowiak, Bogusław Mec. Dzięki temu wydarzeniu zespół nagrał teledysk, który był emitowany w jedynej ówczesnej stacji muzycznej Atomic. Karawana była też cały czas obecna w telewizji, np. w Rowerze Błażeja. Pod koniec 2000 roku Karawana rozpoczęła pracę nad debiutancką płytą. Jednocześnie zespół zakwalifikował się do KFPP w Opolu, gdzie w 2001 roku wystąpił podczas koncertu Debiutów.
W 2001 roku zespół nagrywa nowy videoclip do piosenki „Prowadź mnie”, który był emitowany we wszystkich liczących się stacjach telewizyjnych.
W 2002 roku Karawana zagrała koncert podczas drugiej edycji programu „Bar” w Polsacie. Cały rok 2002 był bardzo intensywnym okresem istnienia grupy pod względem ilości występów na scenie I w telewizji. Karawana w barze Karawana w reality show (Polsatu) „Bar”.
Rok 2003 przyniósł zmiany personalne. W nowym składzie zaczyna powstawać nowy materiał. We współpracy z Jackiem Skubikowskim zespół przygotował piosenkę „Jesteś dla mnie”, która wzięła udział w eliminacjach do KFPP w Opolu w tym samym roku. Singiel I teledysk był emitowany w wielu stacjach radiowych I telewizyjnych. We wrześniu 2003 roku powstał kolejny videoclip do piosenki „Czas… I zawsze za mało”, a Karawana zaczęła intensywnie koncertować, promując swój autorski materiał jako „Muzyczna Podróż w Czasie”.
W marcu 2004 roku Karawana zarejestrowała teledysk do utworu „Kolor twych oczu”.
W 2005 roku zespół wydał nową płytę pt. „Jedyna droga”, będącą kontynuacją charakterystycznego dla Karawany stylu. Opartego na świetnym wokalu Michała, głębokich tekstach piosenek oraz solidnym brzmieniu instrumentów. Płyta oprócz nowych utworów, zawiera dwie piosenki z poprzedniego krążka (Marycha, Łap pa na na) oraz multimedia.
W 2007 roku zespół, jako Kacper i Karawana, wydał płytę pt. „Nasze klimaty”. Zawierający covery krążek świadczy o uniwersalności muzyków.

Karawana

Pokazaliśmy pazur, ponieważ zmierzyć się z Niemenem nie było łatwo. Ktoś, kto jednak wysłuchał uważnie tych utworów przekonał się, że okazaliśmy autorom wielki szacunek. To właśnie polscy wykonawcy są dla nas inspiracją i Karawana będzie grała muzykę dla ludzi, którzy nigdy nie będą fanami plastikowego popu – mówi Michał „Kacper” Kacperczyk
To jest zupełnie nowe oblicze Karawany – mówi Michał „Kacper” Kacperczyk – Zdobyliśmy w przeszłości prawie wszystko. Graliśmy na festiwalu w Opolu, „Rowerze Błażeja” oraz w „Barze”.
Nową płytą chcemy sięgnąć jeszcze wyżej i jestem przekonany, że tak właśnie będzie. Pracujemy w zmienionym składzie, który tworzą sami profesjonaliści. Żaden dźwięk na płycie nie jest przypadkowy – dodaje Michał.

Źródło: https://www.facebook.com/karawanakk/info  za zgodą członków zespołu


Menu Historie
Menu Artykuły

Jeżeli posiadasz w swoich zbiorach zdjecia pasujące do przedstawianych tematów i chcesz się nimi podzielić z innymi, możesz tutaj dodać je do galerii.

…uratujmy ciekawe materialy od zapomnienia.

Zdjęcia po załadowaniu i autoryzacji administratora będą wyświetlone w odpowiednim albumie.

logoBannerFotter

Opublikowano dnia: 29.11.2015 | przez: procomgra | Kategoria: Historia

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *

Witryna wykorzystuje Akismet, aby ograniczyć spam. Dowiedz się więcej jak przetwarzane są dane komentarzy.

TŁUMACZENIE Google»

Kontynuując przeglądanie strony, wyrażasz zgodę na używanie przez nas plików cookies. więcej informacji

Aby zapewnić Tobie najwyższy poziom realizacji usługi, opcje ciasteczek na tej stronie są ustawione na "zezwalaj na pliki cookies". Kontynuując przeglądanie strony bez zmiany ustawień lub klikając przycisk "Akceptuję" zgadzasz się na ich wykorzystanie.

Zamknij